no to.

penny dreadfuls

No cóż. Zwykle nie biorę udziału w takich przedsięwzięciach jako osoba z gruntu nieodpowiedzialna i, szczerze mówiąc, mam tremę. Ale jak tylko przeczytałam, o czym jest ta seria, od razu stanął mi mój bohater przed oczami, i pierwsze szkice jakoś same z siebie powstały w notesie w ciągu godziny. Nieważne, że mam etap rejonowy z olimpiady i mnóstwo klasówek przed sobą tuż po Sylwestrze - nic nie może równać się z tym uczuciem, gdy kształtuje mi się nowa historia.

Tak w ogóle to Olga jestem, za parę miesięcy stuknie mi szesnastka. W Sieci siedzę jakiś czas pod różnymi pseudonimami, do których nie cierpię się przywiązywać. Jak na razie jestem penny lane alias penny dreadfuls, bo nazwisko to kwestia drażliwa. Piszę lekką, niemal pozbawioną fabuły historyjkę o pewnej niepełnej blondynce, o - amiss.blog.onet.pl. Nawet ją lubię. Bohaterkę, nie historię.

No więc Julian.

Julian Fleuve, lat siedemnaście.
Julian jest niskim, ciemnowłosym... stop. Piszę o nim, jakby był przystojny, a nie jest - tylko pojedyncze elementy, zupełnie do siebie niepasujące, sprawiają takie wrażenie. Julian jest. No. I ma brązowe oczy, jasne i ciepłe, jak cynamon. Piegowaty. Wąski, lekko zakrzywiony nos. Raczej nudny. Chciałby grać na jakimś instrumencie, ale jest całkiem pozbawiony słuchu i talentu. Jego matka pochodzi z Prowansji i jest koronkarką (tak, tak to się odmienia - wiem z pierwszego źródła), prowadzi dość popularny butik. Nie dość, że wysoka jakość, oryginalność, to jeszcze przystępne ceny. Trochę inspirowane Bibą z lat sześćdziesiątych. Ojciec - w wersji oficjalnej ekonomista, w nieoficjalnej - od poniedziałku do czwartku potomek Marii Antoniny, przez resztę tygodnia rzekomo rdzenny Dublińczyk, a przez sen klnie z pięknym liverpoolskim akcentem.

Julian wylosowuje list od niejakiego Antoine.
Ciotka, wychowująca Antoine jest chora. To ona namawia syna, by wziął udział w akcji uczniów szkoły Belladone, a ten nie ma odwagi odmówić. Nie chce sprawiać jej przykrości, pragnie odciągnąć ją choć trochę od koszmaru szpitalnego łóżka. Chociaż nie umie i nie cierpi pisać listów.

Rosalie, czy też Rós, jak zwykli nazywać ją przyjaciele, widzi rozterki swojego starszego o rok brata, a ponieważ o wiele łatwiej jest jej dzielić się swoimi uczuciami za pomocą kartki lub strun gitary i dziwnych, delikatnych instrumentów, które sporządza z pudełek po zapałkach, postanawia mu pomóc, nie zważając nawet na dość specyficzne relacje ze swoją ciotką.

Przecież kłamstwa na papierze są t a k rzeczywiste, że prawdziwy świat przy nich traci na kolorach i smaku!
Niedługo potem Julian dostaje list.

Z informacji bardziej przyziemnych: gg – 9832318, email - [link widoczny dla zalogowanych], aktorzy: Julian - prawdopodobnie Diego Luna, reszta – jeszcze dokładnie nie wiem. To chyba tyle...

Karox

hmm ciekawie Smile

co prawda trochę mi się sklepia z moją Lea , bo jej matka też umiera na raka...
nie no ja raczej na tak

Marta

Ja chyba też.

Ciekawa osoba z Ciebie ;p

penny dreadfuls

Och, tego z rakiem nie zauważyłam - przepraszam, bo to było pierwsze co mi się nasunęło, ale lepiej zmienię w takim razie.
No i domena - breathe.blog.onet.pl

Żella

Oczywiście za Wink

penny dreadfuls

Chyba jednak to nie będzie matka, tylko ciotka, która miała wypadek samochodowy.

Szante.

Diego Luna :hamster_bigeyes:

Interesująca fabuła, jestem na tak Smile

Zuś.

No, no widzę talent na horyzoncie xD
Taak Wink

penny dreadfuls

Och, ja Diego się zaraziłam po obejrzeniu Dirty Dancing 2 z przyjaciółką - ta scena, kiedy rusza bioderkami na placu jest... ech *.*

Żella

Ja tylko ten film z nim oglądałam ^^
Taki słodziak, fajny w sumie Very Happy

xD

Karox

no Słodziak xD Ja jeszcze go kojarzę z "I twoją matkę też"

Szante.

Zuś.

A mi się on nie podoba Very Happy

Tylko mnie nie zlinczujcie xD

Szante.

Jak śmiesz?!
*wyciąga tasak*
xDD

penny dreadfuls

A jaka osoba ostatecznie potwierdza udział w serii?